3 beren op 1 dag...

7.30 vetrokken richting Jasper National park.  315 km. Om 9.00 uur een zwarte beer langs de weg, hij rende gauw de bosjes in. Dus geen foto. We rijden verder en komen een “viewpoint” tegen. Dat blijkt een prachtige waterval in de Athabasca River. Helder blauw water dat van de gletsjer komt. We moeten er een stukje voor lopen, jaja. Maar er zijn meer mensen, dus niet eng. Prachtig mooi en zomaar langs de weg bij een parkeerplaats. We doen een bakje in de camper en gaan weer verder. We komen aan bij Mount Robson de hoogste berg. We gaan even naar het visitor cetrum voor wat info. Hier gaan we over op mountain time. Dus het is nu nog maar 8 uur vroeger dan in Nederland. Weer verder en we komen aan bij Jasper National Park. Hier moeten we een pas kopen, (147 dollar) die gelijk geldig is voor alle nationale parken door heel Canada. Hij is 2 jaar geldig, dus mocht er iemand plannen hebben, je kunt hem gebruiken tot juni 2018. We rijden het park in, richting Jasper en besluiten een zijweggetje in te gaan. Dat is een eindpunt voor rafters. Weer van het helder blauwe water. Zelfde rivier, dus logisch. We klimmen naar uitzichtpunt en maken wat foto’s. Daarna besluiten we om de 93A te nemen. Een secundaire weg waar veel beesten zitten en de weg leidt naar de Athabasca falls, dus 2 vliegen in 1 klap. En ja hoor….onderweg staat er een auto stil en we zien een enorme grizzly over de weg naar de berg lopen. We rijden er naartoe, maar kunnnen hem niet meer vinden. Dan zien we hem tegen de berg oplopen. Gauw fototoestel met zoom, maar ja dan kan je hem niet meer vinden, grrr. Uiteindelijk heb ik zijn kont op de foto. Voor ons herkenbaar als beer, voor een ander een zoekplaatje. Jammer jammer. We zijn wel onder de indruk want het was een enorm beest en…hij liep gewoon over de wandelroute!!! Verder naar de Athabasca falls. Heel toeristisch. Weer het blauwe water. Veel foto’s.  Zo mooi. Op de terugweg naar Mount Edith, daar mogen alleen kleine campers op ivm de haarspeldbochten. Heel eng, smal en geen vangrails. Daar doen ze hier niet aan. De weg blijft maar verder omhoog gaan en ik heb zweethandjes. Maar eenmaal boven uit de camper en weer een stuk geklommen. Het is koud, natte sneeuw en rotsen en ijs. We staan in de buurt van de gletsjer, prachtig. Ik heb nog nooit zoveel mooie en indrukwekkende dingen op een dag gezien, wauw. Weer foto’s en dan de weg weer naar beneden. We zijn aan het kletsen als ik iets bruins zie pal naast de camper. OMG een jonge grizzly in de berm, camper in zijn achteruit. Hij blijft gewoon doorgaan met krauwen onder een steen. Hij kijkt niet eens naar ons. We zijn zo dichtbij dat ik zijn prachtige dikke vacht kan zien. Hij is nog jong. Grizzly’s worden na 2,5 jaar geloosd door hun moeder. We zijn onder de indruk. Verder op de weg komen we herten tegen. We hebben een boekje gekregen wat er hier allemaal rondloopt, maar wat het precies is, geen idee. Ze lopen over de weg. Foto. Dan op zoek naar een camping, dat hadden we beter eerder kunnen doen, want het is weekend. Dan gaan de Canadezen zelf kamperen en is er van alles gereserveerd. Laten ze hier nu maar 2 campings hebben. Vanaf de weg staan ze in een file voor de ingang. Als we na een half uur aan de beurt zijn, zijn er alleen nog plaatsen zonder electriciteit en water. Maakt niet uit, dat zijn meestal de mooiste plekken. Dus we staan ergens in het bos. Eten sla met tonijn. Hebben worstjes en marshmallows  voor boven het kampvuur. Geen wifi natuurlijk, maar laptop is nog opgeladen, dus ik typ mijn blog gauw in word. Opslaan en het komt in het reislog als we wifi hebben. Dat kan wel eens een paar dagen duren, want we gaan van het ene nationale park naar het volgende. In de infocentra hebben ze soms wifi. Morgen de camper legen van al onze viezigheid, poep, pies en afwaswater, haha en weer bijvullen met schoon water. Daarna douchen en naar Jasper zelf, info halen voor misschien een excursie. Zoveel moois hier, niet normaal. Het is onmogelijk om alles te bekijken. Dus we zoeken de mooiste dingen uit.

To be continued…….